Έμπειρες γυναίκες, άπειροι άνδρες...

Ένα από τα στοιχεία που σημάδεψαν και χαρακτήρισαν τη σεξουαλική ζωή των ανθρώπων τα τελευταία είκοσι χρόνια είναι η άποψη ότι οι γυναίκες στις μέρες μας κουβαλάνε πολύ μεγαλύτερη εμπειρία στο σεξ από τους άνδρες. Η άποψη αυτή γίνεται αποδεκτή και από τα δύο φύλα. Και οι μεν γυναίκες πανηγυρίζουν για το σχετικά πρόσφατα αποκτηθέν δικαίωμά τους να έχουν γεμάτη σεξουαλική ζωή, οι δε άνδρες δείχνουν να ενοχλούνται από την παρουσία μιας πολύ «προχωρημένης» γυναίκας στο κρεβάτι τους.

Ο κάθε άνδρας από μας εισπράττει με το δικό του τρόπο αυτή την αλλαγή, σε γενικές γραμμές όμως ο ανδρικός πληθυσμός δεν φαίνεται καθόλου ενθουσιασμένος από την πλούσια ερωτική εμπειρία των σύγχρονων γυναικών. «Να με μάθει ναι, όχι και να με καπελώνει στο σεξ...», ήταν η άποψη ενός νεαρού άνδρα, που η ανεργία τον έφερε από ένα χωριό της Θεσσαλίας στην Αθήνα όπου και είχε τις πρώτες ερωτικές του εμπειρίες με μια συνάδελφό του στο σούπερ μάρκετ. Ο νεαρός άνδρας είχε προσπαθήσει να αποκτήσει μια ταχύρρυθμη εκπαίδευση επί πληρωμή, η οποία όμως αποδείχτηκε ανεπαρκής.

Υπάρχουν και πιο σοφιστικέ διηγήσεις ανδρών: «Νιώθω ότι κάνω έρωτα με τη Μέρκελ. Λειτουργώ σαν αποτυχημένος υπουργός της ή σαν τρομαγμένος Νοτιοευρωπαίος εταίρος απέναντι στη γερμανική εξουσία». Μ’ αυτά τα λόγια περιέγραφε έμμεσα το πρόβλημα στύσης που αντιμετώπιζε νεαρός διπλωμάτης, που στα μάτια της συντρόφου του έβλεπε τη Γερμανίδα καγκελάριο. Μέχρι που πίστευε ότι της μοιάζει λίγο στην εμφάνιση και στις συσπάσεις του προσώπου της!

Είναι όμως αυτή καθαυτή η εμπειρία των γυναικών που ενοχλεί τους άνδρες ή μήπως τελικά φταίει η επανακατανομή ρόλων στη σύγχρονη κοινωνία που τρομάζει τους άνδρες; Μήπως δηλαδή οι γυναίκες που εργάζονται και φέρνουν χρήματα στο σπίτι αφαιρούν από τον άνδρα τον ρόλο του κουβαλητή; Μήπως οι πιο μορφωμένες από τον σύντροφό τους γυναίκες λειτουργούν σαν απειλή στους παραδοσιακά ανδρικούς ρόλους; Ή μήπως η απειλή αυτή δεν αφορά μόνο το σεξ αλλά ολόκληρο το κοινωνικό οικοδόμημα των ανδρών;

Φαίνεται τελικά πως ο κάθε άνδρας απειλείται σε διαφορετικό επίπεδο από τις γυναικείες «κατακτήσεις». Πολλοί άνδρες αισθάνονται την απειλή μόνο σε σεξουαλικό επίπεδο. Τρομάζουν μόνο από τις σεξουαλικές απαιτήσεις των γυναικών και ακινητοποιούνται από τις διηγήσεις τους για τους προηγούμενους εραστές τους. Και σ’ αυτό το σημείο πολλές γυναίκες το παρακάνουν. Αντίλογος στο πρόβλημα είναι η άποψη ότι οι έμπειρες γυναίκες αποφεύγουν να μιλούν για το ερωτικό τους παρελθόν!

Μια άλλη μεγάλη μερίδα ανδρών εισπράττουν διαφορετικά την απειλή από το γυναικείο φύλο. Νιώθουν ευρύτερα απειλούμενοι από το γυναικείο μυαλό και όχι μόνο σε επίπεδο σεξουαλικό. Στην πραγματικότητα συντηρούν στο μυαλό τους την αντιπαλότητα στις σχέσεις των δύο φύλων, όπως τους την έμαθε η εμπειρία της προηγούμενης γενιάς και όπως τη δίδαξε η κοινωνία.

Πίσω από αυτή τη συγκρουσιακή σχέση κρύβεται ένας αγώνας επιβολής και επικράτησης, σε ένα πλαίσιο έντονα ανταγωνιστικό, σε όλα τα επίπεδα. Αυτές οι σχέσεις χρειάζονται βοήθεια όχι μόνο σε επίπεδο σεξουαλικής λειτουργίας αλλά και σε επίπεδο ψυχολογικό. Η λύση του προβλήματος δεν είναι μόνο η βελτίωση των σεξουαλικών επιδόσεων. Η λύση αυτή περνάει μέσα από την ουσιαστική συμφιλίωση των δύο φύλων, την ισορροπία ρόλων και σχέσεων, πρωτοβουλιών και υποχωρήσεων σε όλα τα επίπεδα.

Δύο είναι τα θέματα που καλούνται να επεξεργαστούν τα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα. Το πρώτο είναι να καταλάβουν ότι τα σεξουαλικά προβλήματα των ανδρών σ’ αυτές τις περιπτώσεις αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Η αντιμετώπιση λοιπόν μόνο του σεξουαλικού προβλήματος συχνά οδηγεί σε υποτροπή. Το δεύτερο είναι ότι ο άνδρας δεν είναι ο μόνος «φταίχτης». Υπαίτιοι είναι και οι δύο που συντηρούν το κλίμα της κόντρας και της ανταγωνιστικότητας.

Ζήσης Παπαθανασίου

Επ. Καθηγητής Γυναικολογίας, Σεξολόγος

Διευθυντής Ελληνικού Σεξολογικού Ινστιτούτου