Οι «θεωρητικοί» του σεξ

Ο αείμνηστος Νίκος Τσελεμεντές απεδείχθη τόσο σωστός στις συνταγές του, που το όνομα του ταυτίστηκε με τον οδηγό μαγειρικής. Οι αλλεπάλληλες εκδόσεις της μαγειρικής του, μαρτυρούν ότι πέρα από καλός μάγειρας ήταν και ένας υπέροχος δάσκαλος, ιδανικός για να γράφει συνταγές.

Φαίνεται πως στη σεξολογία δεν έχει εμφανιστεί ακόμα κάποιος ιδανικός συγγραφέας συνταγών για καλό σεξ, αφού κανένας οδηγός σεξολογίας δεν έγινε μέχρι σήμερα ανάλογα γνωστός.

Όμως, ο παραδοσιακός και ηλεκτρονικός τύπος έχει γεμίσει τα τελευταία χρόνια από μικρούς τσελεμεντέδες του σεξ, έτσι που η νέα γενιά έχει μια καλή θεωρητική μόρφωση γύρω από το σεξ. Οι περισσότεροι νέοι σήμερα γνωρίζουν καλά τις φάσεις της σεξουαλικής λειτουργίας, τη φυσιολογία του οργασμού και τους κινδύνους του πρωκτικού σεξ.

Η εμπειρία, όμως, δε συμβαδίζει συνήθως με τη θεωρητική κατάρτιση. Γιατί άραγε; Ένας πρώτος λόγος είναι το γεγονός ότι η ενημέρωση γίνεται καθαρά θεωρητικά και όχι βιωματικά. Η απόσταση από τη θεραπεία στην πράξη αποδεικνύεται ένα βαθύ χαντάκι χωρίς γέφυρα. Η εμπειρία στο σεξ προϋποθέτει τη δυνατότητα να δίνουμε και να παίρνουμε, να χαιρόμαστε, να συμμετέχουμε, να πονάμε, να κλαίμε, να λυπόμαστε, να ενθουσιαζόμαστε και πάλι από την αρχή.

Ένας άλλος λόγος είναι ο φόβος να εκτεθούμε στον κίνδυνο αποτυχίας και απόρριψης.

Οι νέοι, πολλές φορές, ταμπουρώνονται πίσω από τη θεωρητική παιδεία του σεξ, οι άντρες για να μην εισπράξουν την απόρριψη της χειραφετημένης γυναίκας και οι γυναίκες για να μη βιώσουν δίπλα τους την παρουσία ενός ανώριμου άντρα.

Ένας τρίτος λόγος είναι η οικονομική και συναισθηματική μιζέρια της εποχής μας. Οι γενναιόδωροι άντρες και οι πλουσιομεγαλωμένες γυναίκες περνάνε δύσκολες εποχές, αφού μάθαμε να ξοδεύουμε περισσότερα από αυτά που έχουμε. Αλλά και οι ανθρώπινες σχέσεις έγιναν πιο φτωχές, πιο μίζερες και η μοναχικότητα αναδείχτηκε σε κύριο γνώρισμα της εποχής μας.

Έτσι λοιπόν, η δυσκολία εντοπίζεται κυρίως στη δυνατότητα να κάνουμε μια σχέση, στη δυνατότητα να συνυπάρχουμε σε μια πραγματικότητα, σε ένα χώρο και σε ένα οικονομικό budget. Να γιατί λοιπόν δεν αρκεί μόνο η θεωρία του σεξ, όπως δεν αρκεί και η καλή αυνανιστική πρακτική…

Ζήσης Παπαθανασίου Επ. Καθηγητής Γυναικολογίας Διευθυντής Ελληνικού Σεξολογικού Ινστιτούτου